Energielabel C – wel of niet in actie komen?

In de huisartspraktijk is het niet ongebruikelijk: watchful waiting. Een huisarts kan naar aanleiding van een klacht van een patiënt besluiten om niets te doen. In veel gevallen verdwijnt de klacht vanzelf, zonder actie te ondernemen. Fijn voor de patiënt en geen onnodige zorgkosten. Iedereen blij.

Blijkbaar zien veel eigenaren van kantoren ook wel wat in een afwachtende houding. Een recente publicatie van vastgoedadviseur Colliers bracht aan het licht dat maar liefst 43% van het kantooroppervlak nog niet voldoet aan de energielabel C-verplichting. Terwijl de deadline voor deze wettelijke verplichting met rasse schreden nadert. Vanaf 2023 moeten kantoorgebouwen met een groter vloeroppervlak dan 100 m2 energielabel C of hoger hebben. Eigenaren die daar niet aan voldoen, riskeren een boete van maximaal 81.000 euro of moeten het pand sluiten.

Het zwaard van Damocles boven het hoofd

Het is gissen waarom veel kantooreigenaren nog geen actie hebben ondernomen. Andere prioriteiten? Nonchalance? Bewust niets doen in de verwachting dat er toch niet gehandhaafd zal worden? Helaas weten we op dit moment niet of en hoe het bevoegd gezag gaat handhaven. Het bevoegd gezag is in dit geval de gemeente of de regionale uitvoeringsdienst. Uit een brief van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) blijkt wel dat er 12 miljoen euro beschikbaar gesteld is aan gemeenten en Omgevingsdiensten voor toezicht en handhaving. Er hangt dus wel een dreiging boven de markt.

Je wilt niet dat je gebouw gesloten wordt. En op een fikse boete zit je ook niet wachten.

Actie voor reactie

Johan Aarts, Senior Energy Consultant bij Facilicom Energiemanagement, vindt een afwachtende houding om diverse redenen niet verstandig:

Ten eerste loop je natuurlijk een risico als er gehandhaafd wordt. Je wilt niet dat je gebouw gesloten wordt. En op een fikse boete zit je ook niet wachten.

Ten tweede biedt inzicht in je energiegebruik je niet alleen de mogelijkheid om je CO2-uitstoot te verlagen, maar ook de kosten. Een maatwerkadvies voor het verbeteren van je energieprestatie van je gebouw is dan geen kostenpost, maar een investering die je geld oplevert.

Ten derde zul je linksom of rechtsom toch aan de slag moeten met energiebesparende maatregelen. In 2030 is namelijk energielabel A verplicht voor veel gebouwen. Dat vraagt veel ingrijpender maatregelen dan energielabel C. Ga hier tijdig mee aan de slag, zou ik zeggen. Je kunt energiebesparende maatregelen meenemen in je meerjarenonderhoudsplan. Je zet dan stappen om van je MJOP een duurzaam MJOP te maken. Daarmee werk je structureel toe naar de deadline van 2030. Ook kostentechnisch gezien is dat een slimme aanpak, omdat je gepland onderhoud combineert met energiebesparende aanpassingen.”

Johan Aarts raadt het niet aan om pas in de laatste maanden van het jaar een energieprestatie- of EPA-adviseur te vragen voor een maatwerkadvies: “Als het jaar vordert, zullen meer en meer eigenaren van gebouwen de druk voelen om aan de slag te gaan met het energielabel. Er zal dan veel vraag zijn naar gecertificeerde adviseurs. Een ander punt is de capaciteit van technisch specialisten en aannemers. Met name voor jongere gebouwen zal een energielabel C geen of beperkte ingrepen vereisen. Bij wat oudere gebouwen zal er wel een en ander aangepast moeten worden. Is er dan voldoende capaciteit in de bouwsector en bij energiespecialisten? Er is nu al krapte in de markt.”

Dus het voorbeeld van huisartsen volgen en niets doen? Wat Johan betreft, geen goed idee.

Wat wel een goed idee is?